OKV2015.1 53ste jaargang

Jean Portaels mag dan een van onze belangrijkste negentiende-eeuwse kunstenaars zijn, men kent zijn oeuvre vandaag nauwelijks. Met uitzondering voor de oriëntalistische werken, die tegen behoorlijke prijzen verkocht worden op grote kunstbeurzen zoals Tefaf, de Biennale in Parijs en Brafa. Onbekend is niet helemaal onbemind.

In onze kindertijd speelden we met kleine gebouwen en met plastic blokjes construeerden we poppenhuisjes en kastelen. Het succes van LEGO is een glashelder bewijs dat het bedenken en het bouwen één van de grote aspiraties van de mens is. Maar men werkt ook omgekeerd: ontwerpers maken iets op schaal in de hoop ooit tot een 1 op 1 uitvoering te komen.

Het kan. Of minstens een 3d-print. Het Smithsonian zet met Smithsonian X 3D niet enkel een deel van zijn collectie online, maar doet dit in 3D. Die bestanden zijn er niet enkel voor instellingen, wetenschappers of  studenten. Iedereen met een neus voor cultuur kan terecht op hun webstek. Naast details bestuderen kan je ook eigen 3D prints maken. 

"Een mouw zo pasteus geschilderd dat je hem haast zou kunnen vastpakken": na het lezen van Late Rembrandt ziet u beslist méér op de gelijknamige tentoonstelling in het Rijksmuseum in Amsterdam. Bijvoorbeeld dat Rembrandt met een paletmes echte gezichtsrimpels in de verf trok, en dat de figuren op zijn groepsportretten onderling een paar keer van plaats wisselden.