Huisillustrator Stien Van Kerckhoven tekent in elk tijdschrift haar antwoord op onze vraag: laat je inspireren door één zin uit een artikel. Ditmaal kiest ze voor een zin uit Museum Hof van Busleyden.
Stien Van Kerckhoven, Wat heb je nodig om je thuis te voelen, 2024
Artikel
De eerste schets
In het themanummer over het Museum Hof Van Busleyden botste ik op de zin ‘wat heb je nodig om je thuis te voelen?’. Het artikel beschrijft de transformatie die het museum tijdens een renovatie onderging, met veel aandacht voor een inclusievere opstelling. Een ambitieuze doelstelling, en een boeiende vraag, vond ik. Ik trok deze los van de museumcontext en ging op zelfonderzoek.
Het is een complexe ervaring, je thuis voelen. In het huis waar ik sinds een jaar woon en dat ik zorgvuldig inrichtte voel ik me nog niet echt thuis. Naar mijn eerste werkplek daarentegen voel ik nog steeds heimwee. Daar vonden zowel ik als mijn kamerplanten een thuis. In de daaropvolgende job probeerde ik een gevoel van eenzaamheid met dezelfde planten te verzachten, tot ik het opgaf en vertrok.
Nu ik illustrator ben kan ik complete werelden inrichten tot ze een thuis vormen. Bevrijd van een clean desk policy probeer ik het voor elk personage, inclusief mijzelf, zo gezellig mogelijk te maken. Ik stelde mijzelf de vraag: wat zou er gebeuren als ik dat eens niet doe? Ik begon te tekenen. Een vrouwelijke figuur kreeg een plaats toegewezen op een stoel in een kale ruimte à la Roy Andersson. Het schetsen was één groot gevecht tegen mijn drang om die vrouw beter te ontvangen. Om op zijn minst parket te voorzien in plaats van die kille tegelvloer. Het resultaat was – uiteraard - vlak en onpersoonlijk. Ik besloot het over een andere boeg te gooien.
Wat heb je nodig om je thuis te voelen?
Wat als ik helemaal geen omgeving creëer? Waarom houd ik vast aan iets oppervlakkig als het materiële? Uiteindelijk voelde ik al tijdens het lezen van het artikel aan dat het daar eigenlijk niet om gaat. Je kan je pas ergens thuis gaan voelen als jouw thuis daar ook welkom is. Dus besloot ik een utopische ruimte te creëren zoals Rumi (Perzische dichter, 1207-1273) die beschrijft in een vaak geciteerd gedicht:
Voorbij ideeën
van goed en kwaad
is er een land.
Daar zal ik je ontmoeten.
van goed en kwaad
is er een land.
Daar zal ik je ontmoeten.
Een ruimte met aandacht voor elkaar en een onvoorwaardelijke acceptatie van wat je bij je draagt: je passie, migratieverhaal, manier van (niet) spreken, een verlieservaring. Dat is wat ik nodig heb om mij thuis te voelen.
