Vanaf 9 september loopt de tentoonstelling Houtsnede in de Begijnhofkerk van Sint-Truiden. 50 Jaar na het overlijden van Frans Masereel (1889-1972) is het een gepast moment voor deze expo. Curatoren Herman Maes en Marc Milissen tonen de uitgebreide verzameling prenten en artefacten van Masereel in dialoog met de eeuwenoude muurschilderingen van de kerk en de werken van drie hedendaagse kunstenaars die een oeuvre rond houtsneden opgebouwd hebben.
Frans Masereel is één van de belangrijkste grafische kunstenaars uit de 20ste eeuw. In 1976 stelt zijn weduwe, de Franse kunstenares Laure Malclès (1911-1981), een selectie uit het omvangrijke werk van Frans Masereel ter beschikking van de provincie Limburg om er een tentoonstelling in de Oude Stad van Openluchtmuseum Bokrijk mee uit te bouwen. Een jaar voor haar dood zet ze deze bruikleen om in een officieel legaat. Hierdoor beschikt de provincie Limburg over een belangrijke Masereelcollectie: hout- en linosneden, geïllustreerde boeken, tekeningen, aquarellen en schilderijen, maar evengoed meubilair en werkmateriaal uit zijn atelier.
Curatoren Herman Maes en Marc Milissen tonen de uitgebreide verzameling prenten en artefacten van Masereel in dialoog met de eeuwenoude muurschilderingen van de Begijnhofkerk Sint-Truiden en de werken van drie hedendaagse kunstenaars die een oeuvre rond houtsneden opgebouwd hebben.
Terwijl Masereel houtsneden maakt met als doel om zijn kunst te kunnen vermenigvuldigen, gebruiken Caroline Coolen, Tom Liekens en Camille Dufour de techniek voor de creatie van een uniek werk waarbij ze houtsnede met structuurafdrukken, collage, performance en installatiekunst combineren tot nieuwe kunstvormen. Kortom: een boeiende dialoog. Eentje van kunstwerken die meer dan een halve eeuw van elkaar verschillen. Een dialoog die zelfs nog dieper in de tijd afdaalt, door de unieke setting van de Truiense begijnhofkerk. Unesco-werelderfgoed dankzij haar prachtige muur- en pijlerschilderingen met een sterk grafisch karakter. Het lijken bij momenten wel ingekleurde houtsneden. Ze geven de expo niet enkel een extra dimensie, maar dompelen haar ook onder in een derde tijdslaag.
