In de tentoonstelling De leegte om mij heen staan een aantal merkwaardige, vaak onderbelichte motieven uit het oeuvre van Roger Raveel centraal. Een daarvan betreft de grenzen en de schaal van het schilderij, en de manier waarop het beeld zich verhoudt tot de ruimte waarin het wordt getoond. Niet zelden speelt Raveel met die specifieke dimensies: hij opent of doorbreekt het beeld met ramen, doorzichten, grote kleurzones en witte vierkanten. Het schilderij dijt uit in de omgeving. Hoe we die ruimtelijkheid moeten begrijpen, laat Raveel over aan de kijker. Is het een soort leegte? Of een ‘afwezig zijn’ van materie, een portaal tussen de kijker en de schilder? Een wandeling langs zelden getoonde werken laat de bezoeker hierop reflecteren.
Van februari 2025 tot juni 2026 sluit het Roger Raveel Museum de deuren om een aantal urgente klimatologische en energetische ingrepen te doen in beide museumvleugels, de tentoonstellingszalen, het depot en de kantoorruimtes. Bij wijze van tijdelijk afscheid wordt deze selectie schilderijen en tekeningen uit de museumcollectie samengebracht en spaarzaam opgehangen. De monumentale zalen van architect Stéphane Beel worden als het ware uitgekleed waardoor ze helemaal tot hun recht komen. Ze versterken de ruimtelijke werking van de kunstwerken, en omgekeerd gaan de werken een dialoog aan met de ruimtes.
Afbeelding: Ingang Roger Raveelmuseum met een Paal van het Onbeperkte
