Vijf textielontwerpers creëerden een werk van fluweel voor het Hortamuseum in het Brusselse Sint-Gillis, de voormalige woning van de architect. De uitvoering lag in handen van een Belgische weverij en twee artisanale fluweelsnijdsters uit Arles. Het resultaat is een complexe driehoeksverhouding tussen plaats, ontwerpers en uitvoerders en een kanttekening bij teloorgaande ambachten en industrieën.
Fluweel is als de madeleine van Proust: veeg er met je hand over en je moet terugdenken aan de zitbank bij oma waarin je met je vinger tekeningen in de stof maakte. Of aan de dikke, zacht glanzende gordijnen waarachter je vroeger verstopte. En zelfs zonder die herinneringen roept fluweel een gevoel van zachtheid en warmte op, de reden waarom we het, al eeuwenlang, gebruiken voor onze huizen of kledij.
