Het Belfort, de Sint-Baafskathedraal en de Sint-Niklaaskerk vormen al eeuwenlang de skyline van Gent. De drie middeleeuwse torens kregen op het einde van de jaren 1930 het gezelschap van de Boekentoren. Naast ‘kerk en stad’ had nu ook de wetenschap haar iconische toren.
De plannen voor een nieuwe universiteitsbibliotheek rijpten al een hele tijd toen rector August Vermeylen, na een onderhoud met koning Albert, in 1933 Henry van de Velde kon laten aanstellen als architect. Van de Velde, die als schilder en designer de internationale kunstscène had betoverd en in het buitenland faam had gemaakt als modernistisch architect, zag het groots: “Ik heb de ambitie een bouwwerk op te richten dat getuigen zal van mijn geloof in de toekomst ener rationele architectuur.”
Het liep allemaal niet van een leien dakje. Aan het einde van 1938 was de ruwbouwtoren klaar, maar de afwerking en de inrichting van het interieur stokte en stopte toen de oorlog uitbrak. De Boekentoren als Gesamtkunstwerk, zoals Van het Velde het had uitgetekend, is er nooit helemaal gekomen.
