In deze tentoonstelling laat Koen Broucke (°1965) zich inspireren door het fenomeen van de rampspoed: de destructie van de Eerste Wereldoorlog, maar tegelijk ook de overstromingen. La Ville abandonnée, het enigmatische werk van Fernand Khnopff, en de vergane glorie van het verstilde, gestolde Brugge werken als een metafoor. Een reeks tekeningen, aquarellen en schilderijen brengen het einde van het Avondland in beeld. Het literaire luik wordt ingevuld door Stefan Zweig, Emile Verhaeren en Georges Rodenbach. Zweig was nauw bevriend met Emile Verhaeren, verbleef regelmatig in België en was gefascineerd door het verstilde Brugge. De Eerste Wereldoorlog gooide dit alles overhoop. De tentoonstelling sluit aan bij het pas uitgebrachte boek: Stefan Zweig, Het land tussen de talen.
Koen Broucke (°1965) is een veelzijdige persoonlijkheid: hij is vooral kunstenaar en historicus, maar hij is ook een begenadigd pianist. Hij wandelt graag - is een geboren flaneur - en leeft zowel in Oostende aan de Belgische kust als in het Waalse Waulsort aan de oevers van de Maas. Zijn interesse in kunst, geschiedenis, muziek en natuur komen dikwijls samen in zijn werk. Hij maakt tekeningen, schilderijen, video’s, boeken, installaties en performances. Landschappen, zeegezichten, stillevens en portretten komen veelvuldig voor in zijn plastisch werk. In 2019 behaalde Koen Broucke aan Luca-KUL een doctoraatstitel in de kunsten met een proefschrift over slagvelden en de etherische sfeer die ze oproepen. Doorheen zijn werk begeeft hij zich soms in het voetspoor van iconische figuren zoals Vincent Van Gogh, Paul Van Ostaijen, Franz Liszt, enz. Soms lopen fictie en realiteit ook door mekaar en kruipt hij in de huid van een fictief personage. Recent publiceerde hij Het geheugen van sneeuw, een soort dagboek met schilderijen, foto’s, tekstfragmenten, brieven en bedenkingen.
