Jana Euler - Oilopa

Jana Euler. Photo: Jens Gerber

In Jana Eulers tentoonstelling Oilopa, een samentrekking van de woorden Oil (in dit geval verwijzend naar olie – op doek) en Europa, openbaart zich een semi-utopisch land, waarin de opwaartse beweging van financiële grafieken wordt omgekeerd en cycli van surplus en leegte worden geëxtrapoleerd. 

Dwars door de tentoonstelling op de tweede verdieping van WIELS loopt de Oilopa Allee, een verdwijnpunt dat vernoemd is naar de Europalaan, een bestaande boulevard die de Europese wijk in Brussel verbindt met de Europese Centrale Bank in Frankfurt, de twee steden waartussen de kunstenares haar tijd verdeelt. Een aantal verzamelingen van oude en recente schilderijen worden uitgelicht - sommige werden speciaal voor de tentoonstelling gemaakt - en er passeren tal van personages en iconografieën de revue die de kunstenares in de afgelopen tien jaar heeft bestudeerd, zoals de meerhoorn (een opgeblazen versie van de eenhoorn), spuitbussen en verfkwasten, vrouwelijke stopcontacten of nieuwe variaties op de oppeppende koffie-economie als een multifocaal symptoom van extractie, afhankelijkheid, productiviteit en vrijetijdsbesteding. 

De grote verscheidenheid aan texturen, technieken en beeldtradities past binnen Eulers benadering van vitalistische en expressieve figuratie als een middel om fantasiewerelden gestalte te geven. Toch zijn deze fantasieën, ook in Oilopa, niet zozeer gericht op de escapistische reflex om aan de werkelijkheid te ontsnappen als wel op het ontsluiten van perspectieven op de verdorven processen die eraan ten grondslag liggen. 

In de voorbije twintig jaar heeft de Duitse kunstenares Jana Euler (1982, Friedberg) een rijkgeschakeerd maar samenhangend oeuvre opgebouwd dat de sociale, materiële en historische fundamenten van de schilderkunst in kaart brengt. Met deze monografische tentoonstelling zet WIELS de samenwerking met de kunstenares voort, nadat Euler eerder deelnam aan het residentieprogramma in 2012, aan de thematentoonstelling Residue in 2013, en een nieuwe specifieke werkgroep toonde in Het afwezige museum in 2017.