Vele Hallenaren, muziekliefhebbers, muzikanten, historici en musicologen weten meteen over wie het gaat. De Halse cellovirtuoos Adrien François Servais (1807-1866) is ‘alive and kicking’. Servais’ tweehonderdste geboortejaar was de ideale gelegenheid voor een eerste grote tentoonstelling met de nieuwe gegevens uit het recente wetenschappelijk onderzoek.

Peiser (1887-1962) was jood en communist, voor een kunstenaar niet direct de beste geloofsbrieven in de eerste helft van vorige eeuw. Het oeuvre van Kurt Peiser is zeer uitgebreid: vele honderden schilderijen, tekeningen en etsen van hoge kwaliteit dragen zijn fraaie handtekening. Zijn kunst gaat naar het hart: hij schilderde de armoedzaaiers en verschoppelingen van de Antwerpse en Brusselse achterbuurten.

Wekelijks duiken in het nieuws beelden op van aangespoelde Afrikaanse bootvluchtelingen op Spaanse stranden. In de Europese Unie doemt het schrikbeeld op van de massale toestroom van goedkope arbeidskrachten uit de nieuwe lidstaten. De verenigde Staten bouwen een muur op hun grens met Mexico. De locatie van de Landcommanderij is symbolisch voor dit project. In een 3-landenpunt (België, Nederland en Duitsland), een snijpunt van grenslijnen tussen landen die aan de wieg stonden van de huidige EU.

In de openingstentoonstelling bekijkt Wiels vanuit ander standpunt een fenomeen dat de laatste decennia bijna een gemeenplaats is geworden: nl. dat van cultureel nomadisme, hybriditeit en displacement. De titel Expats & Clandestines is metaforisch bedoeld. Het is geen informatieve noch documenterende tentoonstelling met getuigenissen over de harde werkelijkheid van de turbulenties binnen de globale mensen-stromen.

Karel Maes ging de kunstgeschiedenis in als één van de eerste Belgische vertegenwoordigers van de geometrische abstractie. Deze stekking werd ook wel 'gemeenschapskunst' of 'zuivere beelding' genoemd en ontwikkelde zich voornamelijk in Antwerpen en Brussel. Het oeuvre van de jonge Karel Maes (van ongeveer 1918 tot 1930) was de vrucht van zijn veelzijdige kennis. Het was samengesteld uit schilderijen, tekeningen, affiches, lino's, houtsneden maar ook uit theaterdecors, meubelen, tapijten en glasramen.

Dat de Antwerpse ZOO een unieke collectie fauna- en floraboeken bewaart is maar weinig bekend. Om deze waardevolle boeken eindelijk te ontsluiten zijn ze dit jaar in permanente bruikleen gegeven aan de Stadsbibliotheek op het Conscienceplein. Tijdens deze tentoonstelling kun je de mooiste bewonderen in de al even uitzonderlijke Nottebohmzaal. In deze schatkamer ligt een rijk verleden opgestapeld in een even rijke als waardevolle collectie boeken.

Iedereen heeft wel eens in de dierentuin een olifant of een leeuw in levende lijve bewonderd. In de 16 de eeuw echter zijn deze exotische dieren nauwelijks gekend. Dankzij de unieke wereldhaven is Antwerpen één van de eerste steden waar je zowel levende als opgezette exotische beesten kan bewonderen. In 1563 wandelt er al een olifant door de Antwerpse straten. In die tijd sensationeel nieuws! Nieuwe diersoorten worden in natuurwetenschappelijke boeken beschreven, prentenreeksen zijn een inspiratiebron voor de kunsten of voor nieuwe moraliserende boodschappen.

De aantrekking en afstoting tussen beide werelden is het best zichtbaar op straat. Aan de ene kant vindt men er Kunst In De Openbare Ruimte. Vaak gaat het dan om werken van gerenommeerde kunstenaars. Ze lijken vast van plan de eeuwigheid te trotseren.

Hoe crapuleus het licht op het tempermes (dat de verzameling van harten in scherven met kerven doorsnijdt (kabinetportretten 196…-200…) is een tentoonstelling waarin zijn schilderijen, tekeningen en keramisch werk worden samengebracht. Pjeroo Roobjee is zeker niet te plaatsen onder één noemer: hij is schilder maar ook tekenaar, graficus, acteur, auteur, causeur, theatermaker, zanger, …met een ongeëvenaarde barokke beeldtaal.

Inge Liesbeth Alfonsina Heremans zijn de namen die leiden naar ILAH, de slavin en de meesteres van de Vlaamse strip. Ze studeerde filosofie in Leuven en tekent sinds meer dan tien jaar het leven zoals het is volgens Cordelia, haar meest intieme vriendin. Haar strips, waarin Cordelia zichzelf en haar kleine wereld permanent ondervraagt, dragen de titels: Het vieste van Ilah, Cordelia kan ze kussen, Cordelia oraal, Cordelia komt overal, Cordelia haar goesting en tenslotte: Cordelia klopt hart.