Vanaf 25 januari 2024 stelt de A Stichting het werk tentoon van de Belgische fotograaf Jacques Sonck. De tentoonstelling, gecureerd door Roger Szmulewicz, omvat zo'n 120 zwart-wit portretten van bijzondere individuen die Sonck sinds de jaren '70 op straat of in zijn studio fotografeerde.
Sonck staat bekend om zijn indringende straat- of studioportretten van excentrieke figuren uit alle lagen van de bevolking. In zijn werk stelt hij de unieke aspecten van elk gezicht centraal en brengt hij op die manier een ode aan de diversiteit van de mens.
Na Vincen Beeckman in 2017 is het de tweede keer dat de A Stichting een grote tentoonstelling van een Belgische fotograaf organiseert. Voor Astrid Ullens de Schooten Whettnall, de bezielster van de A Stichting die zo'n veertig foto's van Jacques Sonck in haar collectie heeft, is deze tentoonstelling erg bijzonder.
Jacques Sonck (°1949, woont en werkt in Gent) studeerde fotografie aan NARAFI, LUCA School of Arts in Brussel en werkte tot 2009 als fotograaf voor het culturele departement van de provincie Antwerpen. Hij woont en werkt momenteel in Gent. Sinds midden jaren 1970 maakt hij portretten van mensen met opvallende uiterlijke kenmerken en kledingstijlen ongeacht leeftijd, gender en etniciteit.
Het afwijkende van de norm is datgene waarvoor Sonck oog heeft, zonder hiermee de spot te drijven. Vaak gaat het om uitgepuurde zwart-witportretten van individuen die Sonck in de straten van Antwerpen, Gent of Brussel vindt en die opvallen door hun excentriek gedrag, uiterlijk of kledij.
De 120 zwart-wit portretten geven een inkijk in het seriematige proces van Sonck. De fotograaf, die analoog te werk gaat, benadert zijn modellen steeds op een zachtaardige manier. In tegenstelling tot het werk van fotografen zoals August Sander, Irving Penn, Diane Arbus en Richard Avedon, heeft Sonck niet de bedoeling om de sociale positie van zijn modellen te belichten. Hij fotografeert hen in een sobere setting waardoor alle mogelijke indicatie van context verdwijnt. In de publieke ruimte kiest hij voor witte muren of natuurtaferelen als achtergrondkader. In de private ruimte van zijn studio, waarin hij vanaf de jaren 90 zijn modellen uitnodigt, maakt hij gebruik van een donker scherm dat artificieel wordt belicht. Het zijn de uiterlijke bijzonderheden van diverse individuen die boeiend zijn voor Sonck en die daarom alle aandacht opeisen van de lens.
Met zijn solotentoonstelling in de A Stichting brengt Sonck zijn intieme portretten voor het eerst naar Brussel. Naast het vieren van menselijke diversiteit, stellen zijn werken ook het begrip ‘normaliteit’ in vraag. Kan ‘normaal’ nog bestaan als iedereen anders is en het anders-zijn omarmt? De portrettenreeks roept dergelijke vragen op en illustreert op volkomen willekeurige wijze de verscheidenheid van de Vlaamse samenleving sinds de jaren 1970. De tentoonstelling wordt georganiseerd in samenwerking met Gallery FIFTY ONE.
