Vanaf 10 september kan je in Ieper de tentoonstelling I try to imagine how your texture felt like bezoeken. Deze expo brengt een ode aan het textielverleden van de stad via een actuele en artistiek relevante blik van hedendaagse kunstenaars en ontwerpers. De tentoonstelling vindt plaats op diverse locaties in Ieper en loopt tot 12 november 2023.
Eerbetoon aan het textielverleden van Ieper
Deze tentoonstelling is gestart vanuit de zoektocht naar een identiteit door een stad en haar inwoners die de laatste 100 jaar veréénzelvigd wordt met haar oorlogsverleden. We gaan met deze expo terug naar een verder en positiever verleden. Dit project is een eerbetoon aan het textielverleden van Ieper, via een actuele en artistiek relevante blik door hedendaagse kunstenaars en ontwerpers. We tonen bestaand werk en nieuw werk van kunstenaars die met deze bijzondere context aan de slag gingen.
Curatoren, Carina Diepens (hoofddocent LUCA School of Arts, Textielontwerp) en Diana Franssen (voormalig conservator en hoofd onderzoek Van Abbemuseum Eindhoven), zoomen in op drie aspecten: textiel als materie, textiel als beelddrager en textiel als performatieve kracht.
Verschillende identiteiten van de textiele taal zullen zich doorheen de tentoonstelling samenweven en een textiele realiteit creëren die ons de krachten van het medium hedendaags en meerstemmig laat beleven. Dit project onderstreept dat textiele kunst een volwaardige plek op te eisen heeft als hedendaagse kunstpraktijk, ver weg van de ambachtelijke en genderspecifieke invulling.
I try to imagine how your texture felt like
Deze intrigerende titel van het project is ontleend aan een werk van de Belgische kunstenaar Manon Clement en is als een sleutel tot de bloemlezing aan uitingen en opvattingen die de kunstenaars in deze tentoonstelling tonen. In dit werk van Manon Clement worden de drie lagen van de tentoonstelling met elkaar verbonden tot een dialogerende eenheid. Fysiek is het werk aanwezig in zijn textiele materie en de wijze waarop het gemaakt is. Als beelddrager draagt het geweven doek het beeld van een tekst, wat betekenissen oproept. Deze betekenissen hebben een performatieve kracht omdat het aanzet tot verbeelding en interpretatie bij de toeschouwer. Het werk weerspiegelt een verlangen om iets of iemand aan te willen raken vanuit een afwezigheid en tastbaar te willen maken in een denkbeeldige (imaginaire) ruimte in de toekomst. Zoals ook in deze tentoonstelling het textielverleden van Ieper, imaginair, opnieuw een plaats zal krijgen in haar (niet)bestaan.
De tentoonstelling bezoeken is meteen een aangename wandeling doorheen de stad, waarbij de kijker een aantal historische gebouwen en landmarks in de stad kan ontdekken. De curatoren verweven hun drie inhoudelijke concepten - textiel als materie / textiel als beelddrager / textiel als performatieve kracht – doorheen de vijf tentoonstellingslocaties, met telkens andere accenten.
In de eerste twee locaties: het Yper Museum en Satelliet.K (Belle) wordt er vooral stilgestaan bij textiel als materie. De Sint-Pieterskerk focust op textiel als beelddrager, in het Kruitmagazijn is er textiel als performatieve kracht en in het Perron komen de aspecten beelddrager en performatieve kracht samen. We vinden er ook enkele historische stukken uit de collectie van de Ieperse Musea, het Industriemuseum Gent en het Van Abbe museum in Eindhoven.
In totaal nemen 22 kunstenaars nemen deel aan deze tentoonstelling, 6 daarvan kregen een specifieke creatieopdracht: Manon Clement (Perron), Bram Van Breda (Kruitmagazijn), Annelotte Lammertse (Yper Museum), Charlotte Stuby (Yper Museum), Emma Van Roey (Sint-Pieterskerk) en Louise Verstraete (Het Perron).
