Zijn ze nu helemaal gek geworden? Is dit écht? Hebben ze dat écht aangedurfd?
Zeker wel! Het Mundaneum en de archiefcentra die de uitdaging aandurfden hebben samen een plan gesmeed: ze zouden een wel erg bizarre tentoonstelling opzetten. Het ordewoord: het ongewone! Medewerkers werden opgetrommeld (directieleden overgehaald, 't is maar hoe je het aanpakt...). Samen gingen ze neuzen in stoffige dozen, rommelen in de donkerste krochten van de depots. Wat hen dreef? De hoop op het onverhoopte: een uitzonderlijk stuk uit hun collecties opdiepen. Hun tools? Vanzelfsprekend een dosis eruditie, maar ook flair, een beetje geluk en een goed ontwikkeld gevoel voor dubbele bodems. Met een masker op de speurneus (de geldende regels weet u wel!) diepten ze heel wat waardevols op: zonderlinge, grappige, soms grove en onbetamelijke documenten en objecten die normaal zedig in hun dozen opgeborgen blijven ('opgehokt' zouden we dit in Corona-tijd noemen). Voor hen geen lockdown!
Ernstig wordt het nooit: deze expo drijft namelijk op dubbele bodems, op het absurde en op spot. Zoek er dus geen logica in, zij het dat het Mundaneum u de verborgen kant van de archiefwereld absoluut wil laten zien. Laat u verrassen door de gekste anekdotes, door mysterieuze objecten, maffe zoekertjes en geestige tijdschriften. Hier geen ellenlange uiteenzettingen noch slaapwekkende dossiers. Worden u wel voorgeschoteld: kattebelletjes en epistels, ditjes en datjes die u op het verkeerde been zetten en/of uw lachspieren aanspreken. U zal er soms onbegrijpend staan naar kijken, uw kijk op de wereld wordt ‘ernstig’ overhoop gehaald. Eén ding is zeker: voortaan is een archiefcentrum niet langer wat u dacht dat het was.
