Het kasteel d’Ursel was eeuwenlang het buitenverblijf van de adellijke familie d’Ursel. Sinds 1994 is het gebouw eigendom van de provincie Antwerpen en heeft het een culturele bestemming.
Tussen 1761 en 1765 wordt het barokke kasteel van Hingene nogmaals aangepast aan de heersende mode, dit keer het classicisme. Voor de heraanleg engageert hertog Charles d’Ursel (1717-1775) de Italiaan Giovanni Niccolò Servandoni, die als architect, schilder en decorbouwer carrière maakte in Londen en Parijs.
Na een leegstand van bijna twintig jaar koopt de provincie Antwerpen in 1994 het kasteel. De provincie is dan ook eigenaar van de tuinen en het parkdomein, wat de eenheid van de historische kasteelsite herstelt. Dit geheel wordt op 15 mei 2000 samen met de omgeving van het paviljoen De Notelaer beschermd als landschap.
Dankzij de ruime lift zijn de meeste kamers bereikbaar voor rolstoelgebruikers. Er is een aangepast toilet in de kelder.
De Notelaer
Een rode Notelaer met een kroon. Destijds stond hier een veermanshuis met stallingen en een schuur. Omstreeks 1780 beslisten de hertog d'ursel en zijn echtgenote om hier een paviljoen te bouwen. Na langdurige restauratiewerken aan het dak en de gevels herrees het paviljoen De Notelaer uit de stellingen. Blikvangers zijn de donkerrode kleur die op de bakstenen werd geschilderd en de ballustrade die de koepel opnieuw bekroond. Cafetaria met terras.
Tijdens een gegidste rondleiding maken groepen kennis met het verhaal van het kasteel en zijn (artistieke) bewoners.
Zomers in Hingene, Winters in Brussel
De rondleiding start met de bouwgeschiedenis van het kasteel. Uit het eenvoudige ‘steyne huyse’ van een rentmeester ontstaat rond 1550 de ‘huysinghe van plaisantie’ van de familie van de Werve en ongeveer honderd jaar later het ‘maison de plaisance’ van de familie Schetz. In het begin van de 18de eeuw maakt Jean Beausire, architect van de Franse koning, van het kasteel een modern en modieus verblijf, passend bij de status van de eerste hertog d’Ursel. Na een adoptie was de naam van de familie Schetz inderdaad veranderd in d’Ursel. Ze beklom gestaag de adellijke ladder: baron in 1600, graaf in 1638 en hertog in 1717. Een 18de-eeuwse maquette en 3D-modellen tonen de verschillende bouwfasen.
