Keramiekkunstenaar Frank Steyaert

In de Tinnenpotstraat in Gent kan je moeilijk het huis van Frank Steyaert (°1953) voorbijlopen zonder het te hebben opgemerkt. Hoewel het helemaal past in de gevelrijen van de straat valt het op door zijn gevelversiering en algemene vormgeving. Eigenlijk zijn het twee huisjes uit de vijftiende eeuw die Frank en zijn broer, architect Dirk Steyaert, op een voorbeeldige en tegelijk ook creatieve manier hebben gerestaureerd en uitgebreid. Een bezoek aan deze bijzondere creatie laat u zien wat een verrassende mogelijkheden het geheel in zich draagt, wat een verrijking dit is voor deze historische buurt van het vroegere Prinsenhof. De gevels van beide huisjes zijn op grond van historisch onderzoek in hun oorspronkelijke staat hersteld en beschilderd.

Het bovendeel van de rechtse gevel was in de loop der tijden zodanig vaak verbouwd dat hier is gekozen voor een originele en kunstzinnige inbreng in plaats van een historiserend verzinsel. Dat bovengedeelte is opgevat als één grote keramische sculptuur die zowel de raamlijsten, de erker en de decoratieve panelen omvat. 

Frank Steyaert heeft naam gemaakt als keramiekkunstenaar alhoewel dat enigszins door de speling van het lot is gekomen. Hij studeerde bouwkundig tekenaar aan de Aalsterse academie om later zijn vader bij te staan in zijn bedrijf van bouwmaterialen. Net toen hij afgestudeerd was, werd het bedrijf onteigend. Hij besloot dan maar keramiek te gaan studeren, eerst in Aalst en later in Antwerpen. Hij kreeg er les van Achiel Pauwels, een van die éminences grises in de Vlaamse keramiekwereld. Nadien mocht hij zich nog verder bekwamen aan het Nationaal Hoger Instituut, toen nog te Antwerpen. Vanaf 1975 heeft hij leeropdrachten vervuld aan de academies van Deinze, Liedekerke en Dendermonde. 

Hij heeft ruim dertig jaar nieuwe generaties keramisten opgeleid. In 1972 kreeg hij als debuterend kunstenaar de prijs Pro Civitate van het toenmalige Gemeentekrediet en dat was het begin van een steile carrière in de keramiekkunst en van een palmares dat bewondering afdwingt. Tal van musea in binnen- en vooral buitenland hebben werk van Steyaert in hun collecties om van de grote privéverzamelingen nog te zwijgen. 

Hij werkt momenteel aan zijn eigen urne. Het is – hoe kan het anders – een schip. De stuurhut is het gedeelte dat de as zal bevatten en dat eruit genomen kan worden. In het vaste gedeelte van het schip komt een blauwe kamer, zijn lievelingskleur, met in goud uitgevoerde erotische tekeningen en een verzameling van persoonlijke spulletjes. In het ruim van het schip, dat verschillende verdiepingen telt, komt een hele lading kisten waarin telkens in miniatuur elementen uit zijn persoonlijke keramiekverzameling worden weergegeven. Het is duidelijk dat Frank niet van plan is binnenkort het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen. Hij heeft nog heel wat werk voor de boeg.

Onlangs werd Frank Steyaert uitgenodigd voor een tentoonstelling van zijn werk in het Museum Torhouts Aardewerk in de gelijknamige stad. De hele inrichting van het museum met veel vitrines heeft hem ertoe aangezet om opnieuw draaiwerk te gaan maken. Het was ruim twintig jaar geleden dat hij nog de draaitafel had gehanteerd. Het resultaat zal straks ook te zien zijn in zijn huis, museum en galerie in de Tinnenpotstraat. Hij houdt daar twee keer per jaar een tentoonstelling, waarbij hij keramisten van internationaal niveau uitnodigt om hun werk te tonen of delen van zijn toch wel indrukwekkende collectie exposeert. Een bezoek is een unieke gelegenheid om met het werk van Frank Steyaert en zijn collega’s kennis te maken. We moeten het in Vlaanderen helaas stellen zonder ook nog maar één andere keramiekgalerie van internationaal niveau, in Brussel zijn er twee en die moeten het hele land bedienen.

Hier zou Design Vlaanderen, dat vroeger als ‘Dienst voor Kreatief Ambacht’ een voortrekkersrol heeft gespeeld toch een belangrijke inbreng kunnen hebben. De Vlaamse keramisten doen het bij internationale wedstrijden nog altijd bijzonder goed, maar dat vindt helaas onvoldoende weerklank in eigen land. Ook musea kunnen hierin een belangrijke rol spelen. Het is trouwens erg opvallend dat op het hoogfeest van de actuele kunst, de dertiende Documenta te Kassel, ook keramiek zijn intrede heeft gedaan.