De herdenking van de Groote Oorlog overspoelt het web. De meeste van de sites vertellen een lokale variant op hetzelfde gruwelijke, aangrijpende verhaal van loopgraven en mosterdgasaanvallen. Af en toe duikt echter een minder gekende kant van de strijd op. ‘Boter bij de vis’ is daar een voorbeeld van.
De website voert de ondertitel ‘Landbouw, voeding en de Eerste Wereldoorlog’. Het Departement Landbouw & Visserij, het Centrum Agrarische Geschiedenis en het Interfacultair Centrum voor Agrarische Geschiedenis ontsluiten via dit kanaal de opmerkelijke overlevering van boeren, voedselhandelaars, smokkelaars en huisvrouwen tijdens de oorlogsjaren. Dit keer geen militaire geschiedenis of soldatenheroïek, maar het verhaal van de achterblijvers: al die mensen die creatief dagelijks brood op de plank brachten voor zichzelf en hun familie. Tegelijk moest ook het front van verhongering gevrijwaard worden. Daarvoor was een sterk uitgewerkte infrastructuur broodnodig. Op ‘Boter bij de vis’ gaan ze dieper in op al die aspecten. Het tabblad ‘Verhalen’ bevat opvallende getuigenissen en dossiers. Die zijn opgedeeld in drie grote delen. Het deel maatschappij bestudeert de impact van de beperkte voedseldistributie op de samenleving en schetst een beeld van honger en wat dat met een mens doet, zowel tijdens als na de oorlog. Daarbij reikt de website de oplossingen aan die zowel vindingrijke burgers als overheidsdiensten voor dat probleem boden. Zo komt het Nationaal Hulp- en Voedingscomité ter sprake, opgericht om het hoofd boven water te houden tijdens de laatste oorlogsjaren.
