Leyla Aydoslu - Ruimtelijk experimenteren

Leyla Aydoslu’s (1987) ouders, die Duits-Turkse roots hebben, vonden het best dat ze voor het kunsthumaniora koos: “Ze zegden me wel dat het leven niet gemakkelijk zou zijn, maar op dat moment trek je je daar niets van aan en ga je ervoor.” Vandaag heeft Aydoslu, zoals wel meer Gentse kunstenaars, een atelier bij Nucleo, ondergebracht in de oude Veeartsenijschool - zolang dat nog duurt.

Aydoslu begon haar hogere opleiding met vrije grafiek aan KASK in Gent (nu School of Arts van HOGENT en Howest). Na twee jaar begon het te dagen dat de aanpak haar niet echt lag: “Je moest een concept hebben vooraleer je begon te werken, bij mij gaat dat juist andersom. Daar ben ik dus wat op afgeknapt.” Ze zette toch door en deed het tweede jaar uit, maar het knagend gevoel bleef. Ze hoorde van een vriend dat het er in de richting schilderkunst helemaal anders aan toeging en besloot om die weg in te slaan. Ze kreeg er onder meer les van Ingrid Castelein (1953), Paul Casaer (1967) en Vincent Geyskens (1971).

De koerswijziging bleek een vruchtbare zet: “Daar heb ik echt mijn draai kunnen vinden omdat er werd vertrokken vanuit de praktijk, vanuit schilderen naar waarneming. Je moest geen grote verhalen of grote ideeën hebben vooraleer je kon beginnen. Ik kon gewoon kijken en vanuit het maken vond ik mijn weg: door de keuze wat je schildert en hoe je schildert ontwikkel je je eigenheid.”

In die tijd bestond haar materiaal uit wat ze vond. Pas mettertijd ontdekte Aydoslu de mogelijkheden van gips: het werken met mallen is niet iets wat je in de afdeling schilderkunst leert. Hoewel ze in het vierde jaar de beeldhouwer Peter Rogiers (1967) als mentor koos, ontmoetten ze elkaar maar een paar keer en met de beeldhouwklas was er amper contact. “Enerzijds vind ik dat wel jammer. Technische vaardigheden bieden meer mogelijkheden, maar anderzijds ben ik net daardoor zeer rare dingen gaan doen en heb zo een eigen beeldtaal ontwikkeld.”

Het nabootsen van de werkelijkheid boeit Aydoslu niet. Ze schept liever haar eigen werkelijkheid op experimentele wijze. Begrippen als schaal, eenheid tegenover herhaling en veelheid, continuïteit versus breuk keren dikwijls terug. Vandaag werkt Aydoslu minder met materialen die ze vindt en voegde ze papier-maché. en ook kurk toe aan haar arsenaal.

Ze vond met haar werk een onderkomen bij de galerie Fred & Ferry in Antwerpen. Frederik Vergaert, een van de initiatiefnemers van deze galerie, volgt haar werk al van haar HISK-periode, bood haar destijds een residentie aan in Lokaal 01 (ondertussen verdwenen) en blijft haar volop steunen.

Voor haar jongste expo bij Fred & Ferry kreeg ze een residentie in het Museum Folkwang in Essen, een samenwerking tussen het museum en de Neuer Essener Kunstverein. “Ik wou eigenlijk vooral in de hoogte werken. Ik ben eerst in de stad gaan rondwandelen, hierin vind ik mijn inspiratie. Ik observeer ook veel als ik met de trein reis, ik kan dan door het voorbijglijdende landschap kijken en dat als een soort scenario ervaren. Zo maak ik ook een tentoonstelling als een gegeven waarin je rondloopt en beweegt en deel gaat worden van een scenario. Dat is dus totaal het tegenovergestelde van een schilderij waarvoor je plaatsneemt. Je mag niet lui zijn als je naar een beeldententoonstelling komt.” Voor het eerst gaf ze titels aan haar werken en  gebruikte simpelweg de namen van de straten waar ze inspiratie vond - die bleken nadien vooral naar vrouwen genoemd te zijn. Terwijl ze in Duitsland verbleef, deed ze ook een project in Pescara, wat nu tot een solotentoonstelling heeft geleid die ze in situ vormgaf. Maar deze keer overdacht, met een plan. Door haar installatiepraktijk legt Aydoslu verbanden tussen wat zich buiten bevindt en de expositieruimte binnen. Texturen van materialen komen op heftiger wijze tot uiting dan dat ze dat buiten zouden doen, sommige vormen worden dwingender of net andersom. Wandelen en verkennen blijven primordiaal voor Leyla Aydoslu, als realitycheck, of als antidotum tegen de digitale beelden waarmee we voortdurend overstelpt worden.