Dees de Bruyne - De kindervrienden

Dit zijn geen gezichten maar tronies die glimlachen, grijnzen, dreigen. Zij staan op één rij, zij houden elkaar vast, zij vullen elkaar aan, zij zijn één, zowel in volume als in kleur (contrast van wit en rood met blauw). Deze eenheid kan ook blijken uit hun handen.
Van links naar rechts: de man in het wit maakt met zijn rechterhand een vredesgebaar, naast een andere rechterhand met een revolver die op een kinderhoofdje is gericht; de centrale figuur grijpt met de ene hand een kind bij de haren en met de andere maakt hij een vulgair neukgebaar; daarnaast een vrouwelijke figuur die met de ene hand in de jas van het blauwe personage glijdt en met de andere op de schouder omhelst; tenslotte prijkt uiterst rechts nog een imposant personage dat een geslacht kind met opengereten buikje omhoog houdt.
Deze vijf personages lijken personae, maskers waarop te lezen kan staan: hypocrisie, machtswellust, corruptie, sadisme. Aan hun handen kleeft bloed van uitbuiting en ellende of van foltering en moord. Behalve uit de tronies en de handen blijkt ook uit bepaalde attributen en kenmerken dat hier op symbolische wijze machthebbers en gezagdragers worden uitgebeeld, instituten zoals kerk en leger.
Dees de Bruyne heeft de rij van deze tronies symmetrisch opgebouwd, in tegenstelling tot het plan met de gefolterde en geslachte kinderen op en rond de feesttafel dat zeer asymmetrisch en dynamisch werd gestructureerd. 'De kindervrienden' maken van dit kinderfeestje rondom een ronde tafel van vrede waarop een taart met 'free and happy' een slachtpartijtje; zij zullen zelf koffie drinken (vijf kopjes) en zelf taart eten. Bovenaan merk je nog een plan: een blauwe hemel wordt bijna helemaal gevuld met groene helmen van leger of politie (het plexiglas is moeilijk zichtbaar); op twee helmen kan je het insigne van een nationale driekleur onderscheiden.