'Tijdens mijn academietijd toonde ik een mooie houtblok, die ik toevallig gevonden had. Men zei mij: Goed, dat moet u nu eens namaken in steen,' verhaalt Cesar Bailleux, wiens daaropvolgende gulle lach kennelijk zijn houding als kunstenaar veruiterlijkt.
Als jonge Nederlander is Cesar Bailleux sinds 1959 te Antwerpen gevestigd. Hij werd te Maastricht geboren op 9 februari 1937 en studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten van zijn geboortestad van 1956 tot 1958. Deze academische vorming schonk hem geen voldoening. Hij ondernam verschillende reizen (1959-1962) en zette in 1959 en van 1963 tot 1965 zijn studies verder aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. In 1970 behaalde hij de Prijs voor de Jonge Belgische Beeldhouwkunst. Zoals reeds blijkt uit de hierboven aangehaalde anekdote is Bailleux een kunstenaar, die bewust en met durf een ganse academische vorming over boord gooide en vastberaden een eigen weg ging zoeken los van de traditie, los van het cultureel verleden. Elk ogenblik is voor hem een stap vooruit naar de toekomst. Tijd om achteruit te kijken heeft hij niet. De creatieve daad, die men bij Bailleux beter het 'creatief initiatief' noemt, getuigt vanaf het begin van de stoutmoedigheid, waarmede hij zijn standpunt steeds verder zou ontwikkelen.
Met recuperatiemateriaal bouwde hij in 1965 assemblages op, waarin toen reeds een sterke beeldende fantasie gepaard ging met een uitgesproken zin voor decoratie. Het jaar daarop bereikte hij nieuwe effecten door het aanwenden van koper in zijn constructies. De beslissende stap echter tot de verdere evolutie van de kunstenaar was de ontdekking van een nieuw materiaal, namelijk polyvinylchloride (pvc). Met polyvinylchloride werken, betekent voor hem de mogelijkheid tot het zo vlug mogelijk realiseren van een bepaald idee met materiaal dat afgewerkt is en waaraan hij onmiddellijk een vormbepalende functie kan toevertrouwen. Het object hoeft dan nog enkel de kleur te krijgen, die de kunstenaar erbij verkiest. 'Flower Plant' is een van de eerste belangrijke creaties van Bailleux met dat nieuw materiaal. Het werd samen met een reeks andere objecten in dezelfde techniek verwezenlijkt en voor het eerst tentoongesteld in Galerie d'Aujourd'hui te Brussel in 1967. Het geheel vormde een environnement, 'Irreal realities' genaamd, dat de toeschouwer als een imaginair kleurrijk maanlandschap kon ervaren.
