Bedenkingen over het verloop van het menselijk leven behoorden niet alleen tot het domein van de bespiegelende geschriften, maar werden ook veelvuldig in de plastische kunsten tot uiting gebracht door middel van ingewikkelde allegorische voorstellingen. Twee types zijn hierbij te onderscheiden. Een eerste benadrukt het fysieke aspect en toont welke leeftijden de mens doorloopt van kind tot grijsaard. Variërend in aantal van drie tot negen, worden deze leeftijden uitgebeeld door personages die opgesteld zijn op stijgende en dalende trappen, of optreden als handelende figuren in een compositie. Een tweede, meer spiritueel gerichte zienswijze was eveneens zeer geliefd en algemeen verspreid: het afbeelden van het menselijk leven als een reis.
Gewoonlijk is het onderwerp moraliserend opgevat en wordt er geleerd dat de mens voor de keuze staat van twee wegen. Antiek geïnspireerd is het bekende thema van Hercules op de tweesprong, de mythologische held die moet kiezen tussen deugd en wellust. Andere voorbeelden gaan terug op de woorden van Christus en de eigentijdse vrome literatuur. De mens wordt uitgebeeld als een pelgrim die twee wegen kan bereizen: de brede, gemakkelijke die naar het verderf leidt en de smalle, moeilijke die leidt naar het Leven. Soms ontmoet hij op zijn weg deugden of ondeugden die hem in goede of kwade zin trachten te beïnvloeden.
Zeer vele varianten op dit reis-thema vinden wij terug in de literatuur en in de verscheiden takken van de kunst. Een minder bekende uitbeelding van de levensloop geeft het hier te bespreken schilderij van Abraham Janssens, waarin zowel het indelen in leeftijden als het reis-idee voorkomt. De mens is hier eveneens een pelgrim. Zonder metgezellen en halfnaakt, met als enig bezit zijn pelgrimsstaf en wandellaarzen, onderneemt hij de moeilijke reis van het leven.