Marianne Berenhaut (°1934, BE) staat deze dagen overal in de schijnwerpers: in het MUKHA tot 9 januari, in de galerie DVIR in Anderlecht en in C-mine (Genk), één van de mooiste en meest ontroerende tentoonstellingsplekken van België. Drie in elkaar houten steppen, een fauteuil, boeket en een koffer, glazen flessen met een rubber, gestapelde archiefdozen, ontwrichte vrouwenlichamen gemaakt van vodden en andere gevonden materialen, poëtische dagboekjes vol kleine dagelijkse voorwerpen…
Marianne Berenhaut nodigt ons als toeschouwers uit om van deze eenvoudig geassembleerde objecten een verhaal te verzinnen. Er wordt niet verwezen naar wat er in haar hoofd omging, maar via haar persoonlijke verhaal kunnen we de thema’s wel raden: een overtuigd feministe van de vroege uurtjes, de rebellies van de sixties, de Holocaust, een ernstig persoonlijk ongeval in 1969…
