Tussen de vasthoudendheid van onze idealen en het geweld van sociale conventies, reageren we soms op tegenstrijdige bevelen die ons naar het hart van complexe emoties en gedragingen leiden. Hoe de sociale, economische, professionele, klimatologische of medische impasses te begrijpen? Hoe positioneer je jezelf in deze contexten? Welke strategieën moeten worden ingevoerd om de gevoelde druk op te vangen?
De tentoonstelling Là où je me terre brengt tien artistieke interventies samen die een heldere blik werpen op de samenleving en wijzen op terugkerende toevluchtsoorden, waarbij verschillende vormen van veerkracht worden gemobiliseerd. Ze noemt manieren om voor jezelf te zorgen wanneer contact met de ander of de toestand van de wereld zich zorgen maakt, wanneer het kapitalistische systeem of het gebod tot geluk beperkt, wanneer fictie de beste manier wordt om een andere wereld te bouwen.
De kunstenaars bevragen echte of gefantaseerde mazen in de wet die ons dagelijks leven verzachten. Via een breed scala aan media pakken ze vrijwillige isolatie, incidentele zorg, fysieke discipline, voedsel, rollenspel aan: allemaal toevluchtsoorden die, zonder een even kostbaar als precair evenwicht, schadelijk zouden kunnen zijn.
Afbeelding: Jean-Maxime Dufresne & Virginie Laganière, La lecture de l'air, 2021 ©Jean-Maxime Dufresne & Virginie Laganière