De verbouwingen aan STUK hebben opnieuw vertraging opgelopen, waardoor de activiteiten tijdelijk in de iconische Manhattan aan de Vaart plaats vinden.
In hun solotentoonstelling in Studio STUK Manhattan dompelt het kunstenaarsduo Elise Eeraerts en Roberto Aparicio Ronda je onder in de wereld van het moeras waar fabels en feiten elkaar kruisen.
And, like snakes, the roots of trees
Coil themselves from rock and sand,
Stretching many a wondrous band
- fragment uit Goethe’s Faust, wanneer een dwaallicht (Ignis Fatuus) opduikt in het verhaal
Dwaallichten en veenlijken, het moeras is zowel in historische als in hedendaagse verhalen vaak de symbolische setting voor sinistere gebeurtenissen; een plek van onheil en mysterie. Tegelijkertijd bruisen wetlands van leven en herbergen ze een divers ecosysteem dat een belangrijke rol speelt in het kader van de klimaatsverandering als koolstofputten en stormbuffers.
Voor hun tentoonstelling in STUK ontwikkelden Eeraerts en Aparicio Ronda een landschap van ruimtelijke en audiovisuele elementen geënt op het Kirkpatrick Marsh (MA, USA). In dit veengebied onderzoeken wetenschappers van het Smithsonian Environmental Research Center (SERC) hoe planten- en diersoorten reageren op schommelingen in CO2, temperatuur, stikstof (N) en zeespiegelverhoging. Globale klimaatveranderingen worden er gesimuleerd in anticipatie van een nieuwe realiteit.
Adembenemende beelden van de overvloedige fauna en flora in deze wetlands dialogeren met de prikkelende associaties uit fabels en het onheil uit wetenschapsvoorspellingen in deze installatie die onder je huid kruipt.
De tentoonstelling is een co-productie van STUK, i.s.m Cas-co en met de steun van Stad Leuven. Het onderzoek werd ondersteund door het Smithsonian Institute in Washington DC via een Artist Research Fellowship aan het Smithsonian Environmental Research Center (2019 cohort).
Sinds 2012 ontwikkelen Elise Eeraerts (1986, Mechelen, BE) & Roberto Aparicio Ronda (1981, Burgos, SP) een multidisciplinaire praktijk die zich richt op de relatie tussen kunst en architectuur. Hun projecten vinden vaak plaats in het landschap of de publieke ruimte, waar site-specificiteit, geschiedenis en materiaal-transformaties het onderwerp van hun onderzoek vormt.
Als meest primitieve materiaal neemt aarde een belangrijke centrale rol in binnen hun praktijk: van verkenningen van land en opgravingen daarin, tot het toe-eigenen van diverse grondsoorten en de verwerking ervan tot objecten en ruimtelijke installaties. In hun recente werk onderzoeken Eeraerts en Aparicio Ronda de rol van land en landschap vanuit een klimaatwetenschappelijk perspectief. Op een bijzondere manier laten ze huidige conventies uit het antropoceen botsen met ideeën en tradities waarbij de mens zich de aarde en de natuur toe-eigent.