Dirk Lauwaert (°1944-†2013) was een Vlaams schrijver, docent en kunstcriticus. Hij studeerde politieke en sociale wetenschappen (afdeling pers en communicatie) aan de KU Leuven en filmregie aan het Centro Sperimentale, de filmschool van Cinecittà in Rome. Als docent fototheorie en -geschiedenis was hij jarenlang verbonden aan de  Hogeschool Sint-Lukas. Tevens doceerde hij cultuursociologie aan het RITS, het departement Audiovisuele en Dramatische Kunsten en Technieken van de Erasmushogeschool. Lauwaert schreef over fotografie, film, mode, beeldende kunst en een aantal autobiografische essays over zijn jeugd. Hij was bekend voor zijn bijdragen in tijdschriften als Film en Televisie, Kunst en Cultuur, Andere Sinema en De Witte Raaf en was ook werkzaam in de audiovisuele media (onder meer Radio 3). Dirk Lauwaert was curator van de tentoonstelling ‘Edmond Sacré, portret van een Stad’, STAM, Gent, 2011 en hij ontwikkelde projecten rond ‘Stadsfotografie in de negentiende eeuw’ en ‘Kledij in film en fotografie’.  Voor OKV verzorgde hij, samen met zijn zus Helke, een nummer over het surrealisme in Belgische collecties en een speciaal nummer bij de tentoonstelling Edmond Sacré. Opmerkelijke boeken van zijn hand zijn Lichtpapier (2007), Onrust (2011) en De Geknipte stof (2013). Onder de titel Breekbaar verleden gaf hij een prachtig fotoboek uit met afdrukken van oude glasplaten uit de Limburgse mijnstreek.  Hij overleed aan de gevolgen van een hersentumor, een ziekte waarvan hij reeds acht jaar wist dat deze hem fataal zou worden. Foto © Helke Lauwaert