In de uitgave 1968 van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen werd een schilderij besproken van Pierre Bonnard 'Naakt in tegenlicht'(1908-1909). Het stelt een naakt voor in een badkamer. Het naakt, de voorwerpen en de kamer worden er gelijkgeschakeld in een hedonistisch kleurklimaat en geschilderd met het penseel van de 'Nymphéas' van Monet.
Adami schilderde 60 jaar later eveneens een badkamer. Het schilderij is een puzzel waarin elk onderdeel één is naar vorm en kleur. De vorm is duidelijk, de kleur effen en hevig. Tussen de data van beide werken ontstonden de vormontleding van het kubisme, de gesloten, koude en onbeweeglijke droomwereld van het pre-surrealisme van de Chirico, de belangstelling voor de voorwerpen en de beelden van de dagelijkse werkelijkheid en de triomfperiode van de popart. Zij zijn produkten van verschillende ogenblikken uit de menselijke geschiedenis en vormen antipoden.
Adami beweert o.m.: 'Schilderen heden is een verhaal tot stand brengen'. Dit in tegenstelling tot de symbolische opvatting, die geloofde dat er voor elke emotie en menselijke gedachte een plastisch en decoratief equivalent bestaat, een overeenstemmende schoonheid. Adami leeft in een tijd waarin F. Bacon zoekt naar 'de wijze om het object weer te geven met meer helderheid, duidelijkheid en geweld', terwijl de popart kijkt naar de wereld en de dingen begint te aanvaarden, niet in termen van goed of slecht, maar enkel als onderling verschillend.
Het besproken werk werd geschilderd tijdens het verblijf van Adami in het fameus artiestenhotel Chelsea te New York dat o.m. zijn naam verleende aan de film van A. Warhol 'Chelsea Girls'. Het werk is, buiten de roze muur, niet de weergave van een badkamer in het Chelsea Hotel. Het is voor een deel geschilderd naar de foto 'Kitchen and Bath'.
Het ware verkeerd omwille van het thema en het beroep op de foto het werk van Adami te beschouwen als een popschilderij. Indien het doek van Adami de antipode vormt van het werk van Bonnard, is het evenzeer de antipode van de kunst van zijn tijdgenoot de Amerikaan Lichtenstein(geb. 1923), waarvan de 'Bathroom' uit 1961 een goede vergelijking biedt. Popthematiek maakt nog geen Popkunst. De badkamer is evenals het toilet, de telefoon, het soepblik enz. een veelvuldig gebruikt onderwerp van de hedendaagse kunst.