Julie van der Vaart is een in België gevestigde Nederlandse (°1988, Maastricht) fotografische kunstenaar en docent, die verschillende experimentele analoge print- en druktechnieken gebruikt om denkbeeldige, soms droomachtige, interpretaties van het lichaam en de wereld te creëren.
Van jongs af aan was ze gefascineerd door ruimte en tijd. Zo verbeeldde ze zich als kind de oneindigheid van het universum of ‘de duisternis’ van het niets. Deze nieuwsgierigheid resulteerde in een andere kijk op de werkelijkheid waar ze nog steeds inspiratie uit haalt voor haar werk.
Haar meest recente projecten zijn geïnspireerd op imaginaire (non-lineaire) tijd en het zijn. Ze stelt zichzelf de vragen wat het betekent om als menselijk lichaam te bestaan en wat de werkelijkheid echt is - welke voortkomen uit haar ervaringen met depersonalisatie.
Depersonalisatie is een gevoel waarbij iemand zich niet verankerd voelt in het eigen lichaam, noch in de wereld. De wereld lijkt voor Julie op een simulatie, een droom, die vloeibaar en veranderlijk is, net als haar zijn. Deze ‘vloeibaarheid’ of ‘oplossen’ uit zich in stippen, vlekken, strepen en beschadigingen in het beeld. Ze wil hiermee de sfeer verbeelden dat atomen loskomen en dat de lichamen niet ‘gefixeerd’ zijn.
De materialiteit van de print wordt gebruikt als een instrument om deze ontastbare fenomenen te onderzoeken, maar het wordt ook gebruikt als een manier voor de kunstenaar om in contact te komen met de realiteit, om geworteld te zijn in het hier en nu.
Julie's werk nodigt de kijker uit om zich los te maken van het vertrouwde dagelijkse bestaan en mee te reizen in haar eigen universum, om zo mogelijks de eigen relatie met tijd en zijn op een andere manier te bekijken.