Eten is nooit slechts een technische handeling.
Onze relatie met voedsel kan allerhande vormen aannemen, gaande van een bron van plezier of een manier om controle te hebben over zijn lichaam tot een vorm van verbinding of net van solitair genot, ongeremd of angstopwekkend... Het is een relatie die nauw samenhangt met onze emoties en die op subtiele wijze onze familiale en sociale geschiedenis vertaalt.
Maar waarin zit deze relatie verankerd?
Vertrekkend vanuit haar eigen verhaal, bestudeert Katherine Longly deze zaken binnen de specifieke context van de Japanse maatschappij, waar de druk die wordt uitgeoefend op het lichaam intenser lijkt dan elders.
Tijdens een aantal residenties op de Japanse archipel heeft de kunstenares een tiental mensen met uiteenlopend profiel en van alle leeftijden - al dan niet met een eetstoornis - uitgebreid ondervraagd over hun relatie tot voedsel en tot hun lichaam. Vervolgens heeft Katherine Longly al deze mensen ook gevraagd om hun relatie tot voedsel zelf te illustreren op hun eigen manier, met behulp van een wegwerpfototoestel. Dit resulteerde in een reeks long distance uitwisselingen om samen de beste manier te vinden om hun verhaal te brengen in woord en in beeld. Tot slot heeft Katherine Longly daar nog zowel ludieke, informatieve als poëtische contextelementen aan toegevoegd vanuit haar eigen onderzoek, om de realiteit waarin deze getuigenissen kaderen, beter weer te geven. De Japanse context komt evenwel te vervagen bij deze menselijke en zeer persoonlijke verhalen die iedereen uitnodigen om terug te gaan naar de roots van zijn of haar relatie met voedsel. Dit werk zag het daglicht in de vorm van een fotoboek (niet meer te verkrijgen) en zal nu voor het eerst integraal te zien zijn als tentoonstelling in Botanique.
