Met Distance Extended/1979–1997. Part II presenteert Herbert Foundation het sluitstuk van het project Time Extended/Distance Extended. De tentoonstelling brengt een reeks niet eerder getoonde werken, documenten en muziek van Dan Graham, Mike Kelley, Martin Kippenberger, Michelangelo Pistoletto, Dieter Roth, Franz West en Heimo Zobernig.
Time Extended/Distance Extended (2016–2023)
Het tentoonstellingsproject Time Extended/Distance Extended startte in 2016 en omvat een reeks van vijf tentoonstellingen die de Collectie en het Archief van Annick en Anton Herbert ontsluiten. Hun Collectie ving aan in 1973 met de aankoop van Carl Andre’s 64 Lead Square (1969). Tijdens de hierop volgende dertig jaar leggen de Herberts zich toe op een veertigtal internationale kunstenaars. “We konden niet ‘niet’ verzamelen”, stelt Anton Herbert, “interesse in hedendaagse kunst en verzamelen is voor ons steeds een door elkaar lopend proces geweest.” De drie decennia die de Collectie en het Archief overkoepelen, worden gekenmerkt door ingrijpende maatschappelijke verschuivingen. Na de jaren 1960 en 1970, waarbij de studentenopstand van mei 1968 het geloof in een maakbare wereld weerspiegelt, bracht de val van de Berlijnse muur in 1989 een einde aan deze periode van optimisme. Het tentoonstellingsproject Time Extended/Distance Extended neemt dit tijdskader als vertrekpunt. De tweedelige titel, ontleend aan de gelijknamige prent van Dan Graham uit 1969, omvat twee tentoonstellingsclusters: Time Extended/1964–1978. Part I, Part II en Part III (2016–2019) stond stil bij de beginjaren van de verzameling, geworteld in Minimal, Concept Art, Arte Povera en Land Art. Distance Extended/1979–1997. Part I (2019–2021) focuste op de generatie van de jaren 1980 en 1990.
Met Distance Extended/1979–1997. Part II (2021–2023) wordt het project afgerond. In tegenstelling tot de voorgaande tentoonstellingen, waarbij de getoonde werken en documenten zich situeerden in een afgebakend tijdskader, brengt de afsluitende tentoonstelling een dialoog tot stand tussen de jaren 1960–1970 en 1980–1990. Zonder afbreuk te doen aan de autonomie van deze kunstenaars, onderzoekt de tentoonstelling hun onderlinge raakvlakken. Deze situeren zich enerzijds op inhoudelijk vlak, zoals het onderzoeken van de rol en positie van kunst, de kunstenaar en de toeschouwer binnen het weefsel van sociale en maatschappelijke conventies. Ook de materiaalkeuze wordt opengetrokken, waarbij gewerkt wordt met sculptuur, schilderkunst, installatie, collage, video, performance, fotografie en drukwerk. Muziek vormt eveneens een rode draad in de oeuvres van deze kunstenaars, gaande van de experimentele improvisaties van Dieter Roth en de punk-noise van Mike Kelley tot de avant-garde rock van Heimo Zobernig. De tentoonstelling laat zich hierdoor niet enkel bekijken, maar ook beluisteren.
De presentatie wordt vervolledigd met twee bijzondere bruiklenen; de experimentele film Rock My Religion (1983–1984) van Dan Graham en Mike Kelley’s eerste video werk The Banana Man (1983).
Afbeelding: Tentoonstellingszicht Distance Extended/1979–1997. Part II met werk van Martin Kippenberger.
