Iedere maand vergezelt okv.be-fotografe Louise D’Eer een kunstenaar naar een inspirerende plek. Deze maand volgt ze Erwan Maheo.
De Plek XIV: Erwan Maheo
Artikel
Erwan Maheo - Parkmodel
Ik ontmoet Erwan Maheo in het reusachtige Gare Maritime in Brussel waar hij een koffietje aan het drinken is. Wanneer ik mijn cafeïneshot van de dag heb besteld, steekt hij onmiddellijk van wal over zijn nieuwe reeks: Parkmodellen. Veel vragen hoef ik niet te stellen. Waar het hart van vol is, loopt de mond van over.
“Al voor de lockdown had ik het idee om iets te creëren met de gevoelens die ik ervaar wanneer ik door een landschap wandel.” Erwan maakte een inventaris van die landschappen en bijhorende emoties, zoals het mysterieuze gevoel bij een weg die tussen twee heuvels loopt, of het gevoel van vrijheid wanneer je op een heuvel staat. Vervolgens voegde Erwan die landschapselementen samen tot fictieve parkmaquettes.
“Met mijn parkmodellen wil ik de connectie tussen landschap, lichaam en geest onderzoeken.” Die connectie is me nog niet helemaal duidelijk, tot Erwan me meeneemt naar een braakliggend terrein naast Gare Maritime. Door te klauteren en te wandelen tussen de zandheuvels, buizen en ander materialen, ervaar ik niet alleen het gevoelsmatige effect dat landschappen kunnen hebben, maar leer ik ook de meerwaarde kennen van gemakkelijke schoenen bij interviews.
© Louise D'Eer
© Louise D'Eer
Om tot die kleuren te komen die hij voor ogen had, koos Erwan ervoor om zijn parkmodellen niet te glazuren maar om ze te beschilderen “Ik vind het leuk om te experimenteren met verschillende media, en ik hou enorm van schilderen, ook al is het iets dat ik nog niet eerder deed.” Al lachend noemt Erwan zichzelf een specialist in niets. “Ik ga mee met de stroom en met het project.”
Erwans liet zich voor dit project inspireren door negentiende-eeuwse boeken met zwart-wit tekeningen van tuinen. Hieruit groeide de idee om te experimenteren met kleuren om zijn parkmodellen te beschilderen. Hij koos voor atypische kleurenpatronen, wat leidde tot rode waterstromen, gele grasperken en blauwe paden. Het resultaat is dat je niet alleen naar een landschapsmodel lijkt te kijken, maar ook naar een anatomisch model waarvan ieder orgaan over een specifieke kleur beschikt.
Idealiter zou Erwan zijn modellen op grotere schaal willen realiseren in Brussel. Hij denkt hierbij spontaan aan een braakliggend terrein langs kanaal Pompidou. “Zo’n plek zou ontzettend interessant zijn om meer groen in de stad te krijgen, maar ook om Brusselaars te laten interageren met het werk dat ik maak. Als kunst, mensen en landschap met elkaar kunnen interageren op dezelfde plek, dan ben ik een blij persoon.”
Erwan Maheo - Parkmodel
© Louise D'Eer
