Voor Pieter Malfliet is een verzamelobject een souvenir dat een bepaalde herinnering symboliseert en waaraan door het verzamelen een rituele waarde wordt toegekend. Voor Pieter hebben voorwerpen een ziel en energie, die hij in sommige gevallen door middel van assemblage tracht te bundelen. Op het Waking Life Festival in Portugal (2017), stelde hij ‘spirituele wateraltaren’ tentoon, vervaardigd uit takken en andere natuurelementen. Pieter Malfliet: “Voor mij hebben alle objecten een ziel omdat ze de sporen van hun geschiedenis dragen. Ik voel dat als ik objecten verzamel en vervolgens assembleer, dat ik deze energieën kan samenbrengen tot een geheel. Soms zijn objecten niet mooi, of althans niet naar onze normen, maar voelt je wel dat er een positieve energie van uitgaat.”
Pieter Malfliet verzamelt herinneringen
Artikel
© Louise D'Eer
© Louise D'Eer
Verzamelen was altijd al een onderdeel van Pieters persoonlijkheid, maar pas later kwam het besef dat het naast zijn persoonlijkheid ook vervlochten is met Verzamelen was altijd al een onderdeel van Pieters persoonlijkheid, maar pas later kwam het besef dat het naast zijn persoonlijkheid ook vervlochten is met zijn artistieke werk. Een van zijn eerste verzamelobjecten was een reeks dunne staafjes die hij terugvond op straat zonder de functie ervan te weten. Pas na het verzamelen van een honderdtal staafjes, kwam hij erachter dat het afgebroken borsteltjes van stedelijke kuismachines zijn. Pieter verzamelde de staafjes door er de locatie aan toe te voegen en er een kort dagboekfragment bij te schrijven. Ik pik er een staafje uit en lees het bijhorende dagboekfragment: “Op weg naar huis na een ochtend in Limburg. We hebben gisteren het appartement van Mark leeggehaald en het vele afval in zakken gedaan. Hij voelde voornamelijk schaamte en onmacht, en ik ben er nog steeds niet goed van.”
Het bewuste dagboekfragment is geschreven op 4 oktober 2018 in de periode dat de Rabottorens in Gent werden gerenoveerd en de oorspronkelijke inwoners moesten verhuizen. Pieter was via een residentieproject Rabotrois twee jaar aanwezig in de Rabottoren 3 en kon een persoonlijke band opbouwen met enkele van de inwoners, waaronder Mark. Uit deze residentie volgde een tentoonstelling met door de inwoners achtergelaten meubels en objecten, waarmee enkele van de ruimtes op unieke wijze werden gerecreëerd. Rabotrois resulteerde ook in een persoonlijk project voor Pieter, Scrap vzw. De vzw tracht om een wegwerpcultuur tegen te gaan en om objecten een tweede leven te geven. Naast een materialenbank en ‘doe-workshops’ om zaken uit de diverse materialen te vervaardigen, wordt de vzw ook ingeschakeld om interieurs te voorzien van gerecupereerde materialen.
© Louise D'Eer
Tot slot zijn er ook nog enkele opmerkelijke objecten in de verzameling van Pieter terug te vinden zoals op natuurlijke wijze gemummificeerde katten, op sterk water bewaarde pikachu’s en zeepblokken in diverse kleuren.
