Het werk van Reve is de leiddraad bij de chronologische opbouw van de tentoonstelling. Daarnaast hebben de makers ernaar gestreefd een beeld te geven van de niet onbelangrijke deelname van de kunstenaar aan het maatschappelijk debat.
Hoewel Reves schrijversleven tot nu toe altijd in vijf periodes werd ingedeeld, komen in de tentoonstelling zes periodes aan bod. Of de ene periode al belangrijker was dan de andere hangt vermoedelijk grotendeels af van de persoonlijke ervaring van de lezer-bezoeker of de bezoeker-lezer (waarom niet?). Nochtans werden, mede door de vormgeving van Wim Crouwel accenten gelegd. Zo is het bijvoorbeeld niet toevallig dat de violette periode de meeste ruimte krijgt. Dit zijn nl. de jaren waarin Reve de zogenaamde 'reisbrief' ontwikkelde.
De brievenboeken 'Op weg naar het Einde' en 'Nader tot U' mogen tot mijlpalen in de Nederlandse literatuur gerekend worden. Men spreekt van 'bekentenisliteratuur'. Het is de periode waarin hij openlijk voor zijn homoseksuele geaardheid ('herenliefde') uitkomt en waarin hij zich ontpopt als media-figuur. Aanzet hiertoe was ongetwijfeld zijn veelbesproken optreden in het programma 'Literaire ontmoeting' op 11 december 1963. In 1966 verscheen de reeds genoemde bundel 'Nader tot U' met als afsluiter de serie gedichten 'Geestelijke liederen'.
Twee fragmenten wil ik de lezers toch niet onthouden omdat ze zowel de plechtstatigheid en de bittere ernst als de verholen zelfspot en humor van Reve weergeven. Ze zijn trouwens ook een illustratie van zijn onnavolgbare stijl, waarvan we in de tentoonstelling tal van voorbeelden vinden.
Uit 'Nader tot U':
Eigenlijk geloof ik niets
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en
eenzaam
en dat, in dezelfde wanhoop,
Gij mij zoekt zoals ik U.
De gewraakte passage die verscheen in het tijdschrift Dialoog. Dit leverde hem een aan klacht wegens godslastering op, wat uitmondde in het 'Ezelproces'. Reve werd vrijgesproken.
‘Als God zich opnieuw in de Levende Stof gevangen heeft, zal hij als Ezel terug keren, hoogstens in staat een paar lettergrepen te formuleren, miskend en verguisd en geranseld, maar ik zal Hem begrijpen en meteen met Hem naar bed gaan, maar ik doe zwachtels om zijn hoefjes, dat ik niet te veel schrammen krijg als Hij spartelt bij het klaarkomen’
Datzelfde jaar trad hij toe tot de katholieke kerk en mocht hij de P.C. Hooftprijs 1968 in ontvangst nemen. Hij kocht in 1969 in Dröme (Zuid-Frankrijk) het 'Geheime Landgoed', dat in zijn verdere leven en werk een belangrijke rol zou spelen. Het waren dus zowel turbulente als productieve jaren! Volgens Nop Maas vond Reve het vroeger ook wel chique als zijn werk in kleurenperiodes werd ingedeeld. Zo werd zijn vroege werk wel eens aangeduid als de grijze of zwarte periode, gevolgd door de violette periode. Daar hield het echter op. Het toekennen van toepasselijke kleuren aan de volgende periodes gebeurde dus louter ter gelegenheid van de tentoonstelling. Een structurerend element, waar dankbaar gebruik van gemaakt werd.
