Het overlegplatform voor Begijnhoven

Slechts enkele begijnhoven, zoals Mechelen, Tongeren en Sint-Truiden, zijn geprivatiseerd. De andere zijn eigendom van een OCMW, een stadsbestuur, het bisdom of een vzw. De eigenaars zijn niet altijd de beheerders, zoals in Hoogstraten waar de stad als eigenaar het beheer heeft overgedragen aan een vzw. Ook in andere steden heeft de eigenaar het beheer of het gebruik soms  overgedragen aan derden.  Niet zelden is er een spanningsveld tussen de verschillende gebruikers. Het Platform wil alle belangengroepen horen, omdat de spanningsvelden die er zouden zijn een wezenlijk onderdeel vormen van de eigenheid van het betrokken begijnhof. Naast de overheid hebben de eigenaars en de gebruikers een grote verantwoordelijkheid wat betreft het behoud, het gebruik en de ontsluiting van de begijnhoven. Zo is het overleg een noodzaak geworden en moet er ook een koepel bestaan die het overleg coördineert.

Omdat de eigendomsstructuur  van de begijnhoven zo verschillend is kon men zich, wat dit laatste betreft, niet beroepen op bestaande instanties of verenigingen en is het Platform van Begijnhoven een zelfstandige vereniging , los van het Convent ontstaan.

De begijnhoven zijn ook drager van belangrijk immaterieel erfgoed. Bij de ontsluiting moeten de begijnenbeweging en de begijnhoven geplaatst worden in hun historische context.
Binnen de evolutie van de maatschappij getuigen de begijnhoven van het bestaan van generaties ongehuwde vrouwen die zich bewust waren van hun culturele en sociale rol en hun vermogen om een gemeenschap met zelfbestuur uit te bouwen.

Het Platform wil het brede publiek een juist beeld geven van wat begijnhoven waren en wat ze zijn, met respect voor de eigenheid van elk hof, de draagkracht ervan, de evolutieve authenticiteit en de rust van de huidige bewoners.