In de 19de eeuw - vóór de komst van de mijnen - was Genk een Kempisch boerendorp te midden van weidse landschappen, zompige moerassen, spiegelende vijvers en uitgestrekte heidegronden. Een paradijs voor kunstenaars en landschapschilders.
Eén van hen was Emile Van Doren (1865-1949). Zijn kunstenaarsvilla met atelier Le coin perdu biedt vandaag onderdak aan het Emile Van Dorenmuseum, een huis van landschap en kunst, waar de geschiedenis van het kunstenaarsoord Genk en zijn kunstenaars centraal staat.
Het Emile Van Dorenmuseum is een levend museum, dat niet enkel terugblikt op het verleden en de landschapsschildertraditie van het station d'artistes Genck. Het is een residentieplek die kunstenaars uitnodigt zich te laten inspireren door Genk en zijn landschap van vandaag.
In wisselende tentoonstellingen brengt het Emile Van Dorenmuseum de werken van de historische landschapschilders in dialoog met het werk van hedendaagse kunstenaars. Dit doet het niet alleen binnen de museummuren, maar ook in de museumtuin. Telkens met het landschap in een centrale rol.
