De vernieuwde museale invulling van het Museum aan de IJzer legt de focus op de Belgisch-Duitse confrontatie tijdens de Eerste Wereldoorlog en de Vlaamse ontvoogding. De museale invulling focust hierbij op de vredesgedachte. Als leidraad hierbij gebruikt men de leuze: 'Wat rest van het leven. Wat blijft van het land':
Wat rest van het leven?
'Hoe proberen de soldaten een normaal leven te reconstrueren aan het front?', 'Wat nemen mensen mee als ze plots op de vlucht slaan?', 'Op welke manier probeerden frontsoldaten terug thuis de oorlog te verwerken?'... Op een impliciete manier wordt hierin ook de vredesgedachte meegegeven.
Wat blijft van het land?
Uiteraard verwijst deze uitdrukking naar de littekens die de oorlog in het omliggende landschap trok en legt ze verbanden met de verdere omgeving aan de IJzer. Maar 'Wat blijft van het land' verwijst eveneens naar het Belgisch patriottisme bij het uitbreken van de oorlog en het Vlaams-nationalisme en de Vlaamse Beweging tijdens en na WOI. Men vertrekt hierbij van de specifieke geschiedenis van de IJzertoren als monument om de bezoeker doorheen de tentoonstelling te laten reflecteren over nationale identiteit.
Op de hoogste (22ste!) verdieping van de toren geniet je van een prachtig uitzicht op de Westhoek.
