Na de Tweede Wereldoorlog moesten de polderdorpen Wilmarsdonk, Oorderen, Oosterweel en Lillo verdwijnen om plaats te maken voor de uitbreiding van de Antwerpse Haven. Deze zou in het kader van het Marshallplan Antwerpen omtoveren tot het wereldcentrum van de chemische industrie.
In 1959 werd in de achtergrond van deze gigantische omwenteling, het Poldermuseum Lillo opgericht. In de loop der jaren werd een unieke verzameling opgebouwd , die een sfeerbeeld geeft van het leven in de polderdorpen van het einde van de 19de eeuw tot nu. Blikvangers zijn de antieke lijkkoets en een gereconstrueerde historische rouwkamer. Honderden antieke objecten en landbouwalaam. Het museum is gevestigd in een vroegere beschuitbakkerij met nog originele oven.
