De drie gebouwen waar destijds het gemeentehuis, het vredegerecht, de school en de woning van de hoofdonderwijzer in waren ondergebracht, raakten in verval door langdurige leegstand. Er gingen stemmen op om het gebouwencomplex af te breken.
De oude gemeenteschool en het voormalige gemeentehuis werden op 28 juli 1983 erkend als beschermd monument omwille van hun historisch en architectonisch belang als neo-classicistisch complex.
In het kader van het structuurplan van de herwaardering van het centrum werd beslist om het ganse gebouw te behouden en te restaureren. Enkel de ruwbouw bleef behouden. De drie afzonderlijke gebouwen werden door glazen koepelstructuren met elkaar verbonden. Hierdoor ontstonden overdekte ‘straten’ en een overdekt ‘binnenplein’.
Het oude vredegerecht met griffie werd omgebouwd tot een taverne. Het oude meubilair van het gemeentehuis op de bovenverdieping bleef behouden en werd geïntegreerd in één van de vergaderlokalen. De woning van de hoofdonderwijzer werd omgevormd tot onderkomen voor de jeugddienst en de cultuurdienst. De vroegere klaslokalen werden omgebouwd tot tentoonstellingsruimte. Op de vroegere speelplaats kwam de polyvalente zaal.
Aan het oorspronkelijk neoclassicistische gebouwencomplex ontbrak kennelijk een fronton midden boven de kroonlijst van de school. Architect Jaspers heeft bij de verbouwing (1990-1995) dat, in moderne vorm, alsnog een plaats gegeven. In het midden van de binnenkoer is er een arduinen steen met gat, waar vroeger de diepste pomp van Herk stond.
