OKV2006.2 44ste jaargang

"Ik breng de kunst naar de mensen. Als ze prikkelt, komen de mensen misschien terug naar de kunst," zegt Willy Van den Bussche, commissaris-generaal van Beaufort 2006, de tweede triënnale voor hedendaagse kunst van De Panne tot Knokke-Heist. 

Onze grote musea voor schone kunsten hebben het niet altijd gemakkelijk. Ze erfden een infrastructuur uit de negentiende eeuw die niet beantwoordt aan de verlangens van een hedendaags museumbezoeker. Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen blijft niet bij de pakken zitten en opende zopas acht volledig vernieuwde tentoonstellingszalen.

Willem Elias heeft zijn jongste boek niet meteen een meeslepende titel meegegeven. Oordeel zelf: Aspecten van de Belgische Kunst na '45; Deel I. Hij doet mij denken aan de duffe omschrijvingen  van universiteitscursussen uit ver vervlogen pre-achtenzestigtijden. Van Willem Elias weten wij dat hij professor is en dan vrezen wij even dat dit de zoveelste droge uitgave is van wat ooit een bevlogen college was. Gelukkig is dit allemaal bedrieglijke schijn.

Wie in het buitenland op zoek gaat naar Vlaamse kunst komt vaak terecht in de grote bekende mu­sea: het Prado in Madrid, het Kunsthistorisches Museum in Wenen, de Hermitage in Sint-Peters­burg, de National Gallery in Londen... Maar ook in onverwachte landen en in kleinere steden zijn belangrijke collecties Vlaamse kunst aanwezig. Om die op het spoor te komen is de webstek van CODART de ideale start.