Piet Bekaert (1939-2000) studeerde aan de RU Gent, de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent en daarna aan de Académie Julian te Parijs. Toen hij 29 was vertrok hij naar New York en werd Master in Interior Design aan het Pratt Institute. Hij werkte bij Bauhaus-architect Edward Durell Stone mee aan prestigieuze bouwprojecten. Al voor zijn vertrek naar Amerika publiceerde hij in 1959 onder het pseudoniem Pimjojuko de bundel Gedichten en korte verhalen. In 1970 keerde Bekaert terug naar België en werd partner in een Bureau voor Architectuur Ruimtelijke Ordening en Design (BARO) gevestigd op de Visserij te Gent. In dat pand zou hij later een meubelzaak openen. In 1971 werd hij redactielid van het literaire tijdschrift Yang en verzorgde er de rubriek architectuur en sculptuur. In dat jaar maakte hij eveneens zijn prozadebuut met de roman Amarillis. Later verschenen er dichtbundels o.m. 'Gotisch blauw: honderd gedichten' en 'Een kathedraal als troostprijs: 77 gedichten'.  Bekaert beoefende de kunst in al zijn facetten - poëzie, proza, schilderkunst, beeldhouwkunst en fotografie. Zijn grootste bekendheid verkreeg hij door zijn schilderkunst, maar zelf had hij de grootste affiniteit met zijn poëzie. Hij laat een oeuvre na van poëzie, korte verhalen, ontwerpen, beelden, foto's en artikelen, figuratieve en abstracte schilderijen. Foto ©  Door Artist : Willy Bosschem; photo by Georges Jansoone (JoJan) - zelf gefotografeerd, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4344237