Nico de Jonge (°1953) studeerde Culturele Antropologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Na zijn studie deed hij veldwerk in Indonesië en werkte als docent Culturele Antropologie van Indonesië aan de Universiteit Leiden. Van 2002 tot zijn pensioen in 2020 was hij in dienst van de Rijksuniversiteit Groningen. Aanvankelijk als Conservator Etnologie, na 2003 tevens als Adjunct-directeur van het Universiteitsmuseum. Hij werkte mee aan diverse grote tentoonstellingen over Zuidoost-Azië. Zijn in 1995 verschenen boek Forgotten Islands of Indonesia geldt nog steeds als het standaardwerk over de zuidelijke Molukken. Voor het cultuurfestival Europalia Indonesia  schreef Nico de Jonge de bijdrage Onzichtbaar maar onmisbaar – De rol van de voorouders in Indonesië (2017). Foto ©privécollectie