Jan Walgrave (°1937) studeerde geschiedenis en kunstgeschiedenis aan de KU Leuven.  Van 1971 tot 2001 was hij directeur (nu ere-) van de vier musea in de provincie Antwerpen: Kasteel Sterckshof gespecialiseerd in kunstvoorwerpen, met name zilverwerk, Diamantmuseum, Fotomuseum en Mode Museum en van 1982 tot 1994  tevens conservator van het literair Emile Verhaerenmuseum. Jan Walgrave maakte tentoonstellingen over historische diamanten juwelen, over de symboliek van juwelen met voorbeelden uit de hele wereld, over de juwelenkunst van de 20e eeuw waaronder een baanbrekende tentoonstelling "Jewellery Redefined" van de Crafts Council in Londen in het Sterckshof Museum. 10 jaar lang was hij kunstcriticus voor de krant De Standaard, een belangrijke culturele krant van België. In het Rubensjaar 1977 maakte hij “De Mode in Rubens’ tijd”, in 1993, als Antwerpen culturele hoofdstad van Europa was, “Een eeuw van schittering” – diamantjuwelen uit de 17de eeuw. Daarna kreeg hij de opdracht om ieder jaar in de Koningin Fabiolazaal in de Jezusstraat in Antwerpen een expositie te presenteren. De belangrijkste waren “Sieraad Symbool Signaal” (1995), “Het Labo van de Verleiding” – geschiedenis van de make-up – (1998) en “Het Versierde Ego” – het kunstjuweel in de 20ste eeuw. Op pensioen maakte hij “The Splendour of Diamond” voor het Nationaal Museum van Tokio, en werkte hij mee aan de expositie “Schitterend Verlangen” in het MAS in 2017. Foto © Jan Walgrave