In het vorige nummer van Openbaar Kunstbezit Vlaanderen bespraken we de opmerkelijke collectie glasnegatieven die de Duitse bezetter naliet na de bevrijding in 1918. De meer dan tienduizend opnames uit de twee laatste jaren van de oorlog zijn een waardevolle schat aan informatie over de toestand van onze monumenten aan het begin van de twintigste eeuw. Daarom organiseert het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) de tentoonstelling De Duitse negatieven (1917-1918). Het Belgisch artistiek erfgoed door de lens van de bezetter in het Warandepark, en is het volledige fotografische archief op BALaT, de beelddatabank van het instituut, doorzoekbaar. De zoekrobot op die database is vooral op professionele gebruikers gericht. Dat is voor de geïnteresseerde surfer niet altijd even makkelijk. Omdat het te jammer zou zijn om dit unieke fotografische patrimonium opnieuw naar de krochten van hun archief te verbannen, ontwikkelde het KIK een handige onlinetool.
De webstek kadert in de alomtegenwoordige herdenking van de eerste wereldoorlog. De site vermijdt om het verhaal van dat gruwelijk treffen opnieuw te vertellen, en legt de focus functioneel op de haarscherpe Duitse negatieven. Het opent met een summiere introductie en enkele fotografische smaakmakers op de homepagina. In een drietal alinea’s schetst de stek hoe een dertigtal Duitse architecten, fotografen en kunsthistorici kerken, abdijen, begijnhoven, kastelen, herenwoningen, interieurs en kunstwerken vastlegden, en hoe de glasplaten met de negatieven tien jaar na de oorlog in handen kwamen van de Belgische staat. Ook wordt wat uitleg gegeven over het doctoraat van Christina Kott dat de herontdekking van die negatieven inluidde, en de digitalisering door het KIK. Allemaal onderwerpen die je in OKV 2017.3 uitgebreid kan verkennen.
