Het commentaar op de feitelijke hoedanigheid van deze prent kan kort zijn. Verzameling is een blad uit een grafisch 'boek' dat twaalf losse prenten bevat zonder bepaalde volgorde. Deze bladen zijn bedrukt met verschillende vormen of groeperingen van vormen; de vormen zijn afdrukken van simpele, metalen voorwerpen, zoals: oogjes, spijkers, hoekijzers, enzovoort, of het zijn citaten uit andere werken van Van der Heyden, meestal uit zijn schilderijen: kruizen, kaders, dambordmotieven, cijfers, enzovoort. De plaatsing van deze vormelementen op het stuk papier kan in deze prenten ook sterk wisselen. Soms is de plaatsing heel beredeneerd, dat wil zeggen sterk rekening houdend met bepaalde absolute gegevens van een stuk papier (dat er een middelpunt is, diagonalen, assen); in andere gevallen, zoals bijvoorbeeld in dit blad Verzameling, lijkt de ordening van de dingen toevallig en is er van een beredeneerde compositie schijnbaar geen sprake. Dat is te zeggen, het effect van de prent is dat er van compositie geen sprake is. Deze prent gaat over verschillende soorten van compositie; of liever, het boek gaat daar over, deze prent is een onderdeel van dat theoretische commentaar dat Van der Heyden, in beeldende vorm, in dit boek neerlegt; en eigenlijk gaat al het werk van deze kunstenaar over compositie.
Compositie is, grosso modo, het ordenen van de visuele onderdelen (vormen, kleuren) tot een geheel. Dat ordenen van de onderdelen gebeurt evenwel niet zomaar; de ordening dient te beantwoorden aan een functie. Als een schilder bijvoorbeeld een landschap met ondergaande zon wil schilderen, dan heeft hij daarvoor een reeks onderdelen: bomen, gras, heuvels, wolken, blauwe lucht, een zon, schaduwen, en zo meer. Die moet hij ordenen in zijn schilderij met het oog op een functie: het op realistische wijze laten zien van een zonsondergang. Daarmee, met die functie, is een bepaalde basisordening in feite al voorgeschreven: de zon moet laag boven de horizon staan, de schaduwen van de bomen moeten lang zijn, de kleuren kunnen niet die helderheid hebben die ze zouden hebben wanneer de zon hoog in de hemel staat, hij zal de bomen links en rechts zetten, maar niet in het centrum als daar de lage zon te zien is omdat hij de blik op die ondergaande zon onbelemmerd zal willen laten. Met andere woorden: compositie is een ordening van onder- delen op zodanige wijze dat het schilderij er een unieke betekenis door krijgt: bijvoorbeeld de betekenis van zonsondergang. Maar het is duidelijk dat de functie waaraan een compositie zou moeten beantwoorden in de abstracte kunst moeilijk is vast te stellen. Want wat is het 'verhaal' van een schilderij waarop een zwarte lijn staat, een rood vierkant en een geel vierkant ?
